ΨΑΛΤΗΣ: "Οσοι με πλησίασαν κάτι ήθελαν να πάρουν"

«Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο…»
Σίγουρα ο Νίκος Καββαδίας σε αυτήν τη διαδρομή δεν θα είχε κατά νου ένα λυγερόκορμο, μικρό αγόρι...
Ο ήρωάς μας ξεκίνησε το παρθενικό του ταξίδι στη ζωή μόλις στα δεκατέσσερά του χρόνια.
Πλαστογράφησε την υπογραφή τού πατέρα του, έβγαλε ναυτικό φυλλάδιο και σάλπαρε.
Ενα ταξίδι που κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια. Γνώρισε όλον τον κόσμο, αλλά μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε ποτέ να τον καταλάβει!
 «Οι περισσότεροι με πλησίαζαν για κάποιο λόγο.
Κάτι είχαν να πάρουν.
Οταν έμεινα χωρίς δουλειά, σπίτι, ψωμί, γάλα, τσιγάρα, όλοι...
εξαφανίστηκαν.
Μόνο η Τζέσυ Παπουτσή μου στάθηκε κι ας μην κάναμε παρέα»!
Βιώματα που ο Στάθης Ψάλτης κρατούσε κλειδωμένα μέσα του χρόνια και τώρα αποφάσισε να εμπιστευτεί.
Ο δημοφιλής ηθοποιός ανοίγει το άλμπουμ της ζωής του και μας αποκαλύπτει ανέκδοτες ιστορίες, χωρίς όμως... εικονογράφηση.
Δεν έχει ούτε μία φωτογραφία του.
Ολα υπάρχουν στο μυαλό του.
Τόσο παραστατικά που οι αφηγήσεις του έχουν χρώμα, μελάνι και μουντζούρες, χυμένους καφέδες, διορθώσεις με κόκκινο, κυρίως όμως καλογυαλισμένα παπούτσια...
Η εικόνα του είναι αυτό που τον χαρακτηρίζει.
«Αυτά που βγάζω μου αρκούν να είμαι ευπρεπής, να ζω αξιοπρεπώς, πάντα με διακριτικότητα και χωρίς να προκαλώ».
Αυτός είναι ο Στάθης Ψάλτης!
Και πολλά άλλα…
Ειλικρινής, ευαίσθητος, τρελός με τις γυναίκες αλλά μονογαμικός, με «τρύπιες» τσέπες, τζέντλεμαν, κατά της ιδιοκτησίας, έτοιμος να αποκαταστήσει ένα κορίτσι που ερωτεύτηκε παράφορα.
Αλλά και να το εξασφαλίσει…
Αυτό το καλοκαίρι επίσης στο θέατρο «Αθήναιον» θα είναι και Τζούλια, Μέρκελ και «Συμπεθέρα» από τα Τίρανα!
Με το που ξεκινάει η συνέντευξη ξεκαθαρίζει: «Δεν θα ακούσεις τίποτα το ψεύτικο. Από μικρός αισθανόμουν ελεύθερος σαν αετός, βλέποντας από ψηλά τον κόσμο όπως εγώ ήθελα ναα τον βλέπω»!
- Αλλωστε, οι πολιτικοί μάς έχουν εκπαιδεύσει έτσι στο ψέμα ώστε να το αντιλαμβανόμαστε πολύ πιο εύκολα…
Οι πολιτικοί ξεκινάνε με άλλες φιλοδοξίες, όχι με αυτές ενός καθαρού ανθρώπου που αγαπά αυτόν τον τόπο. Αν υπήρχε διαφορετική αντίληψη, δεν θα είχαμε πιάσει σήμερα πάτο!
- Αισθάνεσαι ασφαλής στη χώρα σου;
Εγώ προσωπικά σαν Στάθης δεν φοβάμαι. Ανησυχώ για τους υπόλοιπους. Δεν φοβάμαι τη φτώχεια, δεν φοβάμαι την πείνα, δεν φοβάμαι τον θάνατο!
- Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει. Αισθάνεσαι ότι αυτός ο εσωτερικός μονόλογος κάθε βράδυ πιάνει τόπο;
Ο κόσμος θέλει την επιβεβαίωση μέσα από θέσεις και απόψεις. Οταν υποδυόμουν τον θερμαστή στον «Σημιτιτανικό» στο Δελφινάριο, μοιραζόμουν τις ανησυχίες μου με το κοινό. Ελεγα! «Χρήματα πιάνω, κάρβουνο γίνεται. Παιδεία βλέπω, κάρβουνο γίνεται. Ολα κάρβουνο». Θυμάμαι κατέληγε ο μονόλογος: «Το ότι αυτό το πλοίο πρέπει κάποιος να το σώσει δεν είναι μόνο οι μούτσοι. Και ξέρεις κάτι, κύριε Σημίτη; Δεν είναι κακό να είναι κανείς μούτσος. Κακό είναι να είσαι μούτσος και να παριστάνεις τον καπετάνιο!» Αυτό είναι κακό και δυστυχώς αυτή είναι η Ελλάδα!
espresso