Ο Albert Bandura, το 1961, μελέτησε μοντέλα συμπεριφοράς που συνδέονται με τη επιθετικότητα, μέσα από το πείραμα "BoBo doll".
Η κούκλα BoBo ήταν ένα φουσκωτό παιχνίδι που είχε περίπου το ίδιο μέγεθος με ένα παιδί στην προεφηβεία.
Επιπρόσθετες μελέτες αυτού του τύπου διεξήχθησαν από τον Bandura το 1963 και το 1965.
Ο Bandura πραγματοποίησε αυτή τη μελέτη για να κατανοήσει την κοινωνική μάθηση, όπου οι άνθρωποι μαθαίνουν μέσω μίμησης.
Στο πείραμα έλαβαν μέρος τρεις ομάδες παιδιών:
* Μία ομάδα της οποίας τα μέλη παρατηρούσαν έναν ενήλικο να κακομεταχειρίζεται μια κούκλα BoBo.
* Μία ομάδα της οποίας τα μέλη παρατηρούσαν ένα ενήλικο που αγνοούσε μια κούκλα BoBo και
* Μία ομάδα της οποίας τα μέλη δεν παρατηρούσαν καμία αλληλεπίδραση μεταξύ ενός ενήλικου και της κούκλας ΒοΒο.
Αφού τους απαγορεύτηκε να παίξουν με οποιοδήποτε παιχνίδι για κάποιο χρονικό διάστημα, μετέφεραν τα παιδιά σε ένα δωμάτιο, όπου τους επετράπη να παίξουν με την κούκλα ΒοΒο και άλλα παιχνίδια.
Ο Bandura και η ομάδα του παρατηρούσαν τα παιδιά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού τους.
Τα παιδιά που είχαν δεν έναν ενήλικο να επιδεικνύει επιθετική συμπεριφορά προς την κούκλα, επέδειξαν σημαντικά περισσότερες μιμητικά επιθετικές ενέργειες προς την κούκλα από τις άλλες δύο ομάδες παιδιών.
Η ομάδα των παιδιών που παρατήρησαν ένα ενήλικο που αγνοούσε την κούκλα, έδειξαν τη λιγότερη επιθετικότητα σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες.
Αυτή η μελέτη έδειξε ότι η επιθετικότητα μπορεί να μαθευτεί και μέσα από μοντέλα μίμησης. Ωστόσο, έδειξε ότι και οι μη επιθετικές τάσεις μπορούν επίσης να μαθευτούν με παρόμοιο τρόπο.
Ε ιατρικά
0 Σχόλια