Μια "πειρατίνα" στις Βρυξέλες.

Η Αμέλια Άντερσντόρτερ δεν είναι σαν τα άλλα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Είναι μόλις 22 ετών και, όπως την παρουσιάζει το περιοδικό Wired - από τα καλύτερα στον κόσμο για νέες ιδέες, τεχνολογία, πολιτισμό και επιχειρηματικότητα -, "το γλυκό αυτό κορίτσι από τη Σουηδία είναι πειρατίνα πολιτικός"
Το 2006, πρωτοετής φοιτήτρια οικονομικών στη χώρα της, γράφτηκε στο
"Κόμμα των Πειρατών" και τρία χρόνια αργότερα, παράτησε τις σπουδές της όταν εξελέγη ευρωβουλευτής.
Μιλώντας στο Wired (που σημαίνει "δικτυωμένος"), η Αμέλια Αντερσντόρτερ είπε: "Η λέξη "πειρατής" χρησιμοποιείται στην εποχή μας από τη μουσική βιομηχανία για να κάνει τους ανθρώπους να φαίνονται βίαιοι και κακοί. Εμείς στη Σουηδία, λοιπόν, αποφασίσαμε αυτή την ίδια λέξη να τη μετατρέψουμε σε θετική, λέγοντας "άντε γμθτε" σε εκείνους που τη διαστρέβλωσαν και να τους πούμε ότι εμείς είμαστε υπερήφανοι που είμαστε πειρατές"
Το "Κόμμα των Πειρατών" έχει στόχο να βοηθήσει στη σοβαρή αλλαγή όλων των νόμων που έχουν σχέση με το "κοπιράιτ" και τις πατέντες, των οποίων θέλει την κατάργηση. Υποστηρίζει με πάθος την ενίσχυση κάθε προσπάθειας διασφάλισης της προστασίας της ιδιωτικής ζωής (βλέπε προσωπικά δεδομένα) και της ατομικής ελευθερίας κάθε ανθρώπου, τόσο στο Διαδίκτυο όσο και στην καθημερινή ζωή.
Αγωνίζεται, επίσης, για να υπάρξει απόλυτη διαφάνεια σε κάθε διοικητική υπηρεσία του κράτους.
Η κατάσταση στις Βρυξέλλες δεν ικανοποιεί τη νεαρή ευρωβουλευτίνα των Σουηδών "Πειρατών" ( Οι Σουηδοί έκαναν την αρχή το 2009 και σήμερα υπάρχουν σε δεκάδες χώρες του κόσμου κόμματα με την ίδια ονομασία, την ίδια κεντροαριστερή πολιτική αφετηρία και τους ίδιους στόχους).
Το σύστημα εκεί, υδροκέφαλο και απελπιστικά γραφειοκρατικό, "μπλέκεται διαρκώς μέσα στα πόδια σου, δυσκολεύοντας κάθε σου βήμα".
Λέει μάλιστα πως ακόμα και οι πατροπαράδοτοι γραφειοκράτες πολιτικοί και υπάλληλοι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εμφανίζονται συχνά απαυδισμένοι με την παντελή έλλειψη "μιας λειτουργικής δομής" αυτού του τεράστιου και όπως έχει καταντήσει, τερατώδους οργανισμού.
Η Αμέλια μπορεί να είναι θυμωμένη με αυτό το αργό, όπως το λέει, σύστημα των Βρυξελλών, αλλά είναι και αισιόδοξη.
"Μόνο το ότι βρίσκομαι εγώ εκεί, είναι ένα κέρδος για μένα και ένα αγκάθι για το σύστημα. Θα αλλάξουν τα πράγματα"
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ