Η βελανιδιά του είδους Quercus palmeria φύτρωσε κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου των παγετώνων και ήδη μετρούσε.....
μερικές χιλιάδες χρόνια ζωής και ανάπτυξης όταν οι Αιγύπτιοι έχτιζαν τις πυραμίδες.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι το δέντρο, γύρω από το οποίο φυτρώνουν οι παραφυάδες του, κατάφερε να επιβιώσει κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και περιόδους ξηρασίας, ακριβώς διότι είχε την ικανότητα να ανανεώνεται με φυσικό τρόπο.
Το αξιοπερίεργο είναι ότι το συγκεκριμένο είδος βελανιδιάς συνήθως φύεται σε μεγαλύτερο υψόμετρο από εκείνο που βρέθηκε το συγκεκριμένο δέντρο και χρειάζεται μεγαλύτερο ποσοστό υγρασίας από αυτό που υπάρχει στο σημείο όπου βρίσκεται.
Αυτά τα στοιχεία κίνησαν το ενδιαφέρον των βοτανολόγων, οι οποίοι μελέτησαν τις παραφυάδες και διαπίστωσαν τη γενετική τους συγγένεια με το αρχαίο δέντρο.
Η ανάπτυξη του "Μαθουσάλα" είναι ιδιαίτερα αργή και έχει καταφέρει να επιζήσει από τις στάχτες του, ακόμη και μετά από δασικές πυρκαγιές, χάρη στο ριζικό τους σύστημα.
Οι επιστήμονες που έκαναν την έρευνα σημειώνουν ότι το δέντρο είναι "τουλάχιστον δεκατριών χιλιετιών", χωρίς όμως να αποκλείεται να προέρχεται από ακόμα αρχαιότερη βελανιδιά.
Με δεδομένη την ηλικία της, η βελανιδιά αυτή αποτελεί τη μοναδική παγκοσμίως γνωστή περίπτωση ζωντανού οργανισμού που επιβίωσε σε διαφορετικές κλιματικές περιόδους και συνεχίζει να αναπτύσσεται μέχρι σήμερα .
Plos One
0 Σχόλια