Η απαγωγή του είχε συγκλονίσει το Πανελλήνιο.
Σε ηλικία 84 ετών έφυγε από τη ζωή ο εφοπλιστής Περικλής Παναγόπουλος, ο οποίος τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με την υγεία του.
O Περικλής Παναγόπουλος υπήρξε ο εφοπλιστής εκείνος που με τις κινήσεις του και τις αποφάσεις του άλλαξε για πάντα το προφίλ της ακτοπλοΐας της χώρας, πρώτα στις γραμμές του εξωτερικού και ακολούθως στις γραμμές του εσωτερικού.
Αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία τον υποχρέωσαν σε μια αναδιάταξη των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων, χωρίς ωστόσο να τον ωθήσουν στο να εγκαταλείψει τις ναυτιλιακές δραστηριότητες.
Ο κ. Παναγόπουλος ήταν ένα σύμβολο της σύγχρονης ελληνικής ναυτιλιακής βιομηχανίας και για τον λόγο αυτό η είδηση της απαγωγής του είχε παγώσει κυριολεκτικά όχι μόνο την ελληνική, αλλά και τη διεθνή ναυτιλιακή κοινότητα.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935 και ήταν γιος του Καλαματιανού Σταύρου Παναγόπουλου και της Ειρήνης, η οποία κατάγονταν από μεγάλη οικογένεια της Κωνσταντινούπολης.
Ο πατέρας του απεβίωσε στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Για κάποιους απεβίωσε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και για κάπουλος άλλους σδιάρκεια βασανιστηρίων από τους Γερμανούς όταν τον συνέλαβαν ως μέλος της Αντίστασης.
Η καταγωγή της μητέρας του, όμως, και οι στενοί δεσμοί που διατηρούσε στη Κωνσταντινούπολη η οικογένειά της με την οικογένεια του εθνικού ευεργέτη Ευγένιου Ευγενίδη, ήταν αυτή που τον έφερε για πρώτη φορά σε επαφή με το υγρό στοιχείο.
Ήταν μαθητής, ακόμη, όταν τον ελεύθερο χρόνο του, αλλά και στις διακοπές του εργάζονταν στα κρουαζιερόπλοια της Home Lines του Ομίλου Ευγενίδη, ενώ ο Ευγένιος Ευγενίδης ήταν ο άνθρωπος εκείνος που τον τράβηξε κοντά του, αναλαμβάνοντας κατά κάποιο τρόπο την επιμέλειά του.
Ο Περικλής Παναγόπουλος φοίτησε στη Σχολή Ecole Superiense de Commerce της Ελβετίας, από όπου πήρε το πτυχίο του. Αμέσως εργάστηκε στη Home Lines. Ο θάνατος του Ευγένιου Ευγενίδη, το 1954, τον βρίσκει να εργάζεται ως εκπαιδευόμενος σε εταιρία του ομίλου στο Λονδίνο και το 1955 μετακομίζει στα κεντρικά γραφεία της Home Lines στη Γένοβα, όπου εργάστηκε σε όλα τα τμήμα της αποκτώντας έτσι μια πλούσια εμπειρία στη διαχείριση των ναυτιλιακών εταιριών.
Δέκα χρόνια αργότερα, το 1965, και έχοντας περάσει από τις περισσότερες διευθυντικές θέσεις της Home Lines σε διάφορα σημεία του πλανήτη, αποφασίζει να εγκαταλείψει τον Όμιλο Ευγενίδη και έτσι φτάνει για πρώτη φορά στον Πειραιά, προκειμένου να αναλάβει γενικός διευθυντής της εταιρείας κρουαζιεροπλοίων Sun Line του εφοπλιστή Μπάμπη Κιοσέογλου.
Ο πατέρας του απεβίωσε στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Για κάποιους απεβίωσε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και για κάπουλος άλλους σδιάρκεια βασανιστηρίων από τους Γερμανούς όταν τον συνέλαβαν ως μέλος της Αντίστασης.
Η καταγωγή της μητέρας του, όμως, και οι στενοί δεσμοί που διατηρούσε στη Κωνσταντινούπολη η οικογένειά της με την οικογένεια του εθνικού ευεργέτη Ευγένιου Ευγενίδη, ήταν αυτή που τον έφερε για πρώτη φορά σε επαφή με το υγρό στοιχείο.
Ήταν μαθητής, ακόμη, όταν τον ελεύθερο χρόνο του, αλλά και στις διακοπές του εργάζονταν στα κρουαζιερόπλοια της Home Lines του Ομίλου Ευγενίδη, ενώ ο Ευγένιος Ευγενίδης ήταν ο άνθρωπος εκείνος που τον τράβηξε κοντά του, αναλαμβάνοντας κατά κάποιο τρόπο την επιμέλειά του.
Ο Περικλής Παναγόπουλος φοίτησε στη Σχολή Ecole Superiense de Commerce της Ελβετίας, από όπου πήρε το πτυχίο του. Αμέσως εργάστηκε στη Home Lines. Ο θάνατος του Ευγένιου Ευγενίδη, το 1954, τον βρίσκει να εργάζεται ως εκπαιδευόμενος σε εταιρία του ομίλου στο Λονδίνο και το 1955 μετακομίζει στα κεντρικά γραφεία της Home Lines στη Γένοβα, όπου εργάστηκε σε όλα τα τμήμα της αποκτώντας έτσι μια πλούσια εμπειρία στη διαχείριση των ναυτιλιακών εταιριών.
Δέκα χρόνια αργότερα, το 1965, και έχοντας περάσει από τις περισσότερες διευθυντικές θέσεις της Home Lines σε διάφορα σημεία του πλανήτη, αποφασίζει να εγκαταλείψει τον Όμιλο Ευγενίδη και έτσι φτάνει για πρώτη φορά στον Πειραιά, προκειμένου να αναλάβει γενικός διευθυντής της εταιρείας κρουαζιεροπλοίων Sun Line του εφοπλιστή Μπάμπη Κιοσέογλου.
Έξι χρόνια αργότερα, το 1971, αποχωρεί από τη Sun Line με σκοπό να δημιουργήσει για πρώτη φορά δική του εταιρεία. Έτσι ιδρύεται η εταιρεία- φαινόμενο Royal Cruise Line.
Η εταιρεία αυτή αποτελεί ένα φαινόμενο στη παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία, όχι τόσο για τα επιτεύγματα της στο κλάδο της κρουαζιέρας, αλλά γιατί πάνω της χτίστηκε ο παγκόσμιος μύθος του Περικλή Παναγόπουλου, ως ο εφοπλιστής εκείνος που είναι έτοιμος να πουλήσει τα πάντα ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Η Royal Cruise Line στην εποχή της είχε ανακηρυχθεί πολλές φορές ως η καλύτερη εταιρεία κρουαζιερόπλοιων στον κόσμο. Στα πρώτα βήματα της διέθετε ένα μόνο κρουαζιερόπλοιο, το Royal Odyssey, ενώ πολύ γρήγορα ο Περικλής Παναγόπουλος προχώρησε και στη παραγγελία δύο ακόμη νέων και σύγχρονων κρουαζιερόπλοιων που ονομάσθηκαν Golden Odyssey και Crown Odyssey.
Το 1989 και ενώ η εταιρεία βρίσκονταν στο σημαντικότερο σημείο της ανάπτυξης της με πληρότητες που ζήλευαν οι κορυφαίες εταιρείες του είδους διεθνώς, ο Περικλής Παναγόπουλος πουλά την εταιρεία του στη νορβηγική εταιρεία κρουαζιερόπλοιων Kloster αντί των 300 εκατομμυρίων δολαρίων, προκαλώντας ένα μικρό σεισμό στη παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία η οποία έσπευσε να χαρακτηρίσει τη κίνηση αυτή ως την «πώληση του αιώνα». Με τα κεφάλαια αυτά ο Περικλής Παναγόπουλος «υποχρέωσε» την ελληνική ακτοπλοΐα να γυρίσει σελίδα.
Η εταιρεία αυτή αποτελεί ένα φαινόμενο στη παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία, όχι τόσο για τα επιτεύγματα της στο κλάδο της κρουαζιέρας, αλλά γιατί πάνω της χτίστηκε ο παγκόσμιος μύθος του Περικλή Παναγόπουλου, ως ο εφοπλιστής εκείνος που είναι έτοιμος να πουλήσει τα πάντα ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Η Royal Cruise Line στην εποχή της είχε ανακηρυχθεί πολλές φορές ως η καλύτερη εταιρεία κρουαζιερόπλοιων στον κόσμο. Στα πρώτα βήματα της διέθετε ένα μόνο κρουαζιερόπλοιο, το Royal Odyssey, ενώ πολύ γρήγορα ο Περικλής Παναγόπουλος προχώρησε και στη παραγγελία δύο ακόμη νέων και σύγχρονων κρουαζιερόπλοιων που ονομάσθηκαν Golden Odyssey και Crown Odyssey.
Το 1989 και ενώ η εταιρεία βρίσκονταν στο σημαντικότερο σημείο της ανάπτυξης της με πληρότητες που ζήλευαν οι κορυφαίες εταιρείες του είδους διεθνώς, ο Περικλής Παναγόπουλος πουλά την εταιρεία του στη νορβηγική εταιρεία κρουαζιερόπλοιων Kloster αντί των 300 εκατομμυρίων δολαρίων, προκαλώντας ένα μικρό σεισμό στη παγκόσμια ναυτιλιακή βιομηχανία η οποία έσπευσε να χαρακτηρίσει τη κίνηση αυτή ως την «πώληση του αιώνα». Με τα κεφάλαια αυτά ο Περικλής Παναγόπουλος «υποχρέωσε» την ελληνική ακτοπλοΐα να γυρίσει σελίδα.
Την ίδια χρονιά κιόλας ιδρύει την Magna Marine Inc., η οποία δραστηριοποιήθηκε στη διαχείριση φορτηγών πλοίων, μια αγορά στην οποία δραστηριοποιείται μέχρι σήμερα.
Το 1990 αποκτά τον έλεγχο του 20% της εταιρείας Vernicos Yachts, και λίγο αργότερα εξαγοράζει την εταιρεία «Κυλινδρόμυλοι Αττικής», η οποία τότε ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Το 1992 μαζί με τον Γεώργιο Βερνίκο, τον Κωνσταντίνο Ματαράγκα και τον Διονύσιο Μελισσηνό, αγοράζουν την πλειοψηφία των μετοχών του Ελληνικού Νηογνώμονα από τον οποίο αποχώρησε ένα έτος νωρίτερα παραχωρώντας στους τότε συνεταίρους του το πακέτο των μετοχών που ήλέγχε.
Την ίδια περίοδο αγοράζει το 30% των μετοχών της Strintzis Lines. Το 1993 μετανομάζει τους Κυλινδρόμυλους Αττικής σε Επιχειρήσεις Αττικής και το 1994 επιστρέφει στον Γιώργο Βερνίκο το ποσοστό που κατείχε στην Vernicos Yatchs. Το ίδιο έτος οι Επιχειρήσεις Αττικής ήλεγχαν μόνο τα καταστήματα 'Ακρον-Ίλιον-Κρυστάλ τα οποία και πούλησε αμέσως.
Τότε, ακριβώς έβαλε σε εφαρμογή το μεγάλο σχέδιο του προχωρώντας στην ίδρυση της Superfast Ferries παραγγέλνοντας δύο πλοία, τα οποία σκόπευε να δρομολογήσει στη γραμμή Πάτρας - Ιταλίας. Τα πλοία τα παράγγειλε στα γερμανικά ναυπηγεία του Bremerhaven και στις 25 Μαρτίου 1995, καθελκύονται και τα δύο πλοία τα οποία ονομάζονται «Superfast Ι» και «Superfast II». Ανάδοχοι των δυο πλοίων ήταν οι χρυσές Ολυμπιονίκες της Βαρκελώνης, Βούλα Πατουλίδου και Heike Dreschler. Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 1999 αποκτά τον έλεγχο του 38,8% των Γραμμών Στρίντζη Ναυτιλιακή Α.Ε. και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα αυξάνει το ποσοστό του σε 48,8% αποκτώντας και τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας που μετονομάσθηκε σε Blue Star Ferries.
Οι Επιχειρήσεις Αττικής, μετονομάσθηκαν σε Όμιλος Αttica και στις 13 Φεβρουαρίου 2008 πωλήθηκαν στη MIG του κ. Ανδρέα Βγενόπουλου αντί των 455 εκατ. ευρώ, γιατί «τα πάντα πουλιούνται, όταν η τιμή είναι η σωστή».
Ο Περικλής Παναγόπουλος όμως δεν εγκατέλειψε την ενεργό δράση.
Συνέχισε να έχει έντονη παρουσία στα κοινά της ελληνικής ναυτιλίας και ταυτόχρονα συνέχισε να διοικεί, μαζί με την κόρη του Ειρήνη, τη πρώτη του εταιρεία Magna Marine Inc. η οποία διαχειρίζεται τώρα τέσσερα φορτηγά πλοία.
Ο γιος του Αλέξανδρος Παναγόπουλος είχε αποχωρήσει νωρίτερα από την οικογενειακή επιχείρηση, αναζητώντας τρόπους να επανέλθει στο χώρο της κρουαζιέρας.
Η απαγωγή του το 2009
Ο Περικλής Παναγόπουλος έπεσε θύμα απαγωγής στις 12 Ιανουαρίου το 2009 και έμεινε κρατούμενος στα χέρια των δραστών μέχρι και τις 20 του μήνα.
Οι περιγραφές που έδωσε για εκείνες της ημέρες της απαγωγής του είναι ανατριχιαστικές.
«Ξεκίνησα με τον οδηγό για το γραφείο μου στη Βούλα όταν ξαφνικά ένα βανάκι μας έκλεισε το δρόμο. Κατέβηκαν τρεις γεροδεμένοι άνδρες, ντυμένοι στα μαύρα και κρατούσαν όπλα. Μας άρπαξαν και μας έβαλαν στο βαν. Μας πήγαν στον σκουπιδότοπο του Υμηττού και στη συνέχεια με έβαλαν στο πορτμπαζ ενός άλλου οχήματος».
Ωστόσο η συνέχεια ήταν ακόμα πιο δύσκολη για τον κ. Παναγόπουλο, αφού στο σημείο που μεταφέρθηκε τον αλυσόδεσαν με χειροπέδες, αλλά και με μία χοντρή αλυσίδα σαν αυτές που χρησιμοποιούν για τις άγκυρες των κότερων. Συνεχίζει λέγοντας πως τον υποχρέωσαν να φορέσει μαύρα ρούχα και κόκκινες χνουδωτές παντόφλες. Μόνη του συντροφιά ένας παλιός καναπές και μία τηλεόραση που έπιανε ένα κανάλι.
Το 1990 αποκτά τον έλεγχο του 20% της εταιρείας Vernicos Yachts, και λίγο αργότερα εξαγοράζει την εταιρεία «Κυλινδρόμυλοι Αττικής», η οποία τότε ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Το 1992 μαζί με τον Γεώργιο Βερνίκο, τον Κωνσταντίνο Ματαράγκα και τον Διονύσιο Μελισσηνό, αγοράζουν την πλειοψηφία των μετοχών του Ελληνικού Νηογνώμονα από τον οποίο αποχώρησε ένα έτος νωρίτερα παραχωρώντας στους τότε συνεταίρους του το πακέτο των μετοχών που ήλέγχε.
Την ίδια περίοδο αγοράζει το 30% των μετοχών της Strintzis Lines. Το 1993 μετανομάζει τους Κυλινδρόμυλους Αττικής σε Επιχειρήσεις Αττικής και το 1994 επιστρέφει στον Γιώργο Βερνίκο το ποσοστό που κατείχε στην Vernicos Yatchs. Το ίδιο έτος οι Επιχειρήσεις Αττικής ήλεγχαν μόνο τα καταστήματα 'Ακρον-Ίλιον-Κρυστάλ τα οποία και πούλησε αμέσως.
Τότε, ακριβώς έβαλε σε εφαρμογή το μεγάλο σχέδιο του προχωρώντας στην ίδρυση της Superfast Ferries παραγγέλνοντας δύο πλοία, τα οποία σκόπευε να δρομολογήσει στη γραμμή Πάτρας - Ιταλίας. Τα πλοία τα παράγγειλε στα γερμανικά ναυπηγεία του Bremerhaven και στις 25 Μαρτίου 1995, καθελκύονται και τα δύο πλοία τα οποία ονομάζονται «Superfast Ι» και «Superfast II». Ανάδοχοι των δυο πλοίων ήταν οι χρυσές Ολυμπιονίκες της Βαρκελώνης, Βούλα Πατουλίδου και Heike Dreschler. Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 1999 αποκτά τον έλεγχο του 38,8% των Γραμμών Στρίντζη Ναυτιλιακή Α.Ε. και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα αυξάνει το ποσοστό του σε 48,8% αποκτώντας και τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας που μετονομάσθηκε σε Blue Star Ferries.
Οι Επιχειρήσεις Αττικής, μετονομάσθηκαν σε Όμιλος Αttica και στις 13 Φεβρουαρίου 2008 πωλήθηκαν στη MIG του κ. Ανδρέα Βγενόπουλου αντί των 455 εκατ. ευρώ, γιατί «τα πάντα πουλιούνται, όταν η τιμή είναι η σωστή».
Ο Περικλής Παναγόπουλος όμως δεν εγκατέλειψε την ενεργό δράση.
Συνέχισε να έχει έντονη παρουσία στα κοινά της ελληνικής ναυτιλίας και ταυτόχρονα συνέχισε να διοικεί, μαζί με την κόρη του Ειρήνη, τη πρώτη του εταιρεία Magna Marine Inc. η οποία διαχειρίζεται τώρα τέσσερα φορτηγά πλοία.
Ο γιος του Αλέξανδρος Παναγόπουλος είχε αποχωρήσει νωρίτερα από την οικογενειακή επιχείρηση, αναζητώντας τρόπους να επανέλθει στο χώρο της κρουαζιέρας.
Ο Περικλής Παναγόπουλος έπεσε θύμα απαγωγής στις 12 Ιανουαρίου το 2009 και έμεινε κρατούμενος στα χέρια των δραστών μέχρι και τις 20 του μήνα.
Οι περιγραφές που έδωσε για εκείνες της ημέρες της απαγωγής του είναι ανατριχιαστικές.
«Ξεκίνησα με τον οδηγό για το γραφείο μου στη Βούλα όταν ξαφνικά ένα βανάκι μας έκλεισε το δρόμο. Κατέβηκαν τρεις γεροδεμένοι άνδρες, ντυμένοι στα μαύρα και κρατούσαν όπλα. Μας άρπαξαν και μας έβαλαν στο βαν. Μας πήγαν στον σκουπιδότοπο του Υμηττού και στη συνέχεια με έβαλαν στο πορτμπαζ ενός άλλου οχήματος».
Ωστόσο η συνέχεια ήταν ακόμα πιο δύσκολη για τον κ. Παναγόπουλο, αφού στο σημείο που μεταφέρθηκε τον αλυσόδεσαν με χειροπέδες, αλλά και με μία χοντρή αλυσίδα σαν αυτές που χρησιμοποιούν για τις άγκυρες των κότερων. Συνεχίζει λέγοντας πως τον υποχρέωσαν να φορέσει μαύρα ρούχα και κόκκινες χνουδωτές παντόφλες. Μόνη του συντροφιά ένας παλιός καναπές και μία τηλεόραση που έπιανε ένα κανάλι.
Φυσικά η ημέρα που δεν θα ξεχάσει ποτέ ήταν όταν τον άφησαν ελεύθερο, τη νύχτα της 19ης Ιανουαρίου.
«Ο αρχηγεύων της παρέας μου είπε «Κύριε Παναγόπουλε η γυναίκα σας παλικάρι. Ολα πήγαν καλά. Αν και της είπαμε ότι θα σας ελευθερώσουμε μέσα σε 24 ώρες θα το κάνουμε μέσα στη νύχτα».
0 Σχόλια