Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Πρώτη του Λίνκολν υπέρ του έργου της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών

Ήταν το πρότυπο του αυτοδημιούργητου Αμερικανού.
 Ο Αβραάμ Λίνκολν γεννήθηκε στο Κεντάκι των Ηνωμένων Πολιτειών, στις 12 Φεβρουαρίου 1809, από γονείς γεωργούς Κουακέρος.

Η μητέρα του πέθανε νωρίς κι ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε αφήνοντας να τον μεγαλώσει.....

η μητριά του.
Σχολείο πήγε για έξι μήνες αλλά μελετούσε πολύ στο σπίτι του. Το 1830 έφτασε στην Ορλεάνη ταξιδεύοντας πάνω σε μία σχεδία. Έγινε ιδιωτικός υπάλληλος και μετά κατατάχθηκε στο στρατό, παίρνοντας μέρος στον πόλεμο του Μαύρου Γερακιού, όπου διακρίθηκε φτάνοντας στον βαθμό του λοχαγού (1832).
Μετά τον πόλεμο ασχολήθηκε με το εμπόριο αλλά απέτυχε. Άρχισε να μελετά νομικά και το 1837 κατάφερε να διοριστεί δικηγόρος στο Σπρίνγκφιλντ.
Η ρητορική ικανότητά του τον έκανε διάσημο, με αποτέλεσμα το 1844 να γίνει ο αρχηγός του Κόμματος των Ουίγων και το 1846 να εκλεγεί στο Κογκρέσο.
Ήταν η εποχή που δυνάμωσε στις πολιτείες του Βορρά το κίνημα εναντίον της δουλείας. Όμως, το 1854 οι γαιοκτήμονες, πέρασαν νόμο σύμφωνα με τον οποίο επιτρεπόταν το δουλεμπόριο.

Την ίδια χρονιά, Αμερικανοί πολιτικοί που είχαν ταχθεί κατά της δουλείας συναντήθηκαν στο Ρίπον του Ουισκόνσιν με σκοπό να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Στις 28 Φεβρουαρίου 1854 συμφώνησαν στη δημιουργία ενός νέου πολιτικού κόμματος. Αργότερα, την ίδια χρονιά, ιδρύθηκε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που απορρόφησε του Ουίγους της Αμερικής.
Ανακοίνωσαν πως θα εργαστούν για την κατάργηση της δουλείας.
Στην αρχή, μέσα από δικαστικούς αγώνες. Τρία χρόνια αργότερα (1857), το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε, πως το Κογκρέσο είναι αναρμόδιο να ψηφίσει νόμο που να καταργεί τη δουλεία. Χρειαζόταν προεδρική εισήγηση και ψήφισή της.
Ο Αβραάμ Λίνκολν έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος. Νίκησε με σχετική πλειοψηφία (1860) κι ορκίστηκε 16ος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο εμφύλιος φαινόταν αναπόφευκτος.
Βόρειοι και Νότιοι.
Στον παρθενικό λόγο του προς τον αμερικανικό λαό, ο πρόεδρος Λίνκολν διακήρυξε πως, για την ώρα, η δουλεία θα συνέχιζε να υπάρχει όπου ήταν νομοθετημένη, αλλά θα απαγορευόταν να απλωθεί περισσότερο.


Παρ όλα αυτά, οι Νότιες Πολιτείες αντέδρασαν κι ο εμφύλιος πόλεμος ξέσπασε τον Απρίλιο του 1861.

Τον Σεπτέμβριο του 1862, ο Λίνκολν, ως αρχηγός του στρατού, αποφάσισε την κατάργησή της δουλείας σε όσες Πολιτείες δεν θα κατέθεταν τα όπλα ως την 1η Ιανουαρίου του 1863. Καμιά δεν τα κατέθεσε.

Την 1η Ιανουαρίου 1863 ο αδυσώπητος πόλεμος Βορείων και Νοτίων συμπλήρωνε είκοσι μήνες και το τέλος του δεν φαινόταν ακόμα. Την ημέρα εκείνη ο Αβραάμ Λίνκολν υπέγραψε το διάταγμα για τη χειραφέτηση των μαύρων.

Στις Πολιτείες του Βορρά δεν μπορούσαν πια να υπάρχουν δούλοι. Κατά κύματα οι μαύροι δραπέτευαν από τον Νότο. Σε λίγους μήνες, μια στρατιά από 1.000.000 μαύρους και λευκούς μαχητές πλαισίωσε τον στρατηγό Γκραντ των Βορείων. Ο στρατηγός Λι των Νοτίων υπέκυψε.
Ήταν σ ένα άσημο χωριουδάκι της Πολιτείας της Βιρτζίνια, όταν υπογράφτηκε η παράδοση, στις 9 Απριλίου του 1865. Κάποια στρατιωτικά τμήματα των Νοτίων θα συνέχιζαν ακόμα το μάταιο αγώνα. Οι πολλοί εξοντώθηκαν. Όσοι απέμειναν κατέθεσαν τα όπλα στις 26 Μαΐου 1865.

Το τέλος βρήκε τις ΗΠΑ να θρηνούν πάνω από 400.000 νεκρούς στα πεδία των μαχών. Η απαγόρευση της δουλείας μπήκε ως άρθρο και στην τροποποίηση του Συντάγματος το 1865.

Έξι μέρες μετά την υπογραφή ειρήνευσης, στις 15 Απριλίου του 1865, ο πρόεδρος Λίνκολν έμπαινε σε ένα θέατρο, στην Ουάσινγκτον. Φανατικός οπαδός τους δουλείας, ο ηθοποιός Τζον Μπουθ, όρμησε πάνω του και τον πυροβόλησε.
Ο πρόεδρος έπεσε νεκρός. Ο δολοφόνος ανέβηκε στη σκηνή και φώναξε λατινικά: "Έτσι πεθαίνει η τυραννία".

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια